Een jaar verslag van dagelijkse klimaatdaden: elke dag één ding anders doen dan normaal, als dat beter voor het klimaat is. 365 dagen lang.
donderdag 21 september 2017
Wild eten uit eigen tuin
Gisteren tijdens de koffiepauze kreeg ik een gouden tip van één van mijn nieuwe klasgenoten stadslandbouw: hemelsleutel kan je eten. Nu denk jij misschien 'hemelsleutel?' Maar ik ken die plant toevallig van binnen en van buiten. Nou blijkt hij nog eetbaar te zijn ook, eureka! Geen transport, van maart t/m oktober vers te plukken en naast mijn voordeur.
Hemelsleutel is een nogal truttige vaste plant, met roze bloemschermen, een soort vetplant. Toen wij twintig jaar geleden in onze tuin kwamen te wonen stond het er al vol mee, dus ik gebruikte hem overal als een soort opvulplant. Hij is onverwoestbaar, komt elk jaar terug, slakken eten er niet van, kippen ook niet, vergt totaal geen onderhoud. Dat zijn planten naar mijn hart, die overleven het in onze tuin.
Na die tip van Martijn kon ik op internet verbazingwekkend weinig informatie vinden, ook niet op de Engelse naam 'Orpine'. Het lijkt er inderdaad op dat ie eetbaar is, maar verder dan 'lichte pepersmaak, zurig, knisperend' en 'lekker in sla' ging het niet. Mijn ervaring is dat de internetkoks die bloggen over eten uit het wild overal sla en pesto van maken, niet erg spannend.
Ik proefde een blaadje: inderdaad zurig, ook een beetje bitter, zeer knapperig en die pepersmaak is ver te zoeken. De vorm van de blaadjes en het knapperige deed me denken aan peultjes. Ik ben meteen de keuken ingegaan, haalde e.e.a. uit de keukenkastjes en met trots presenteer ik dan ook het bij mijn weten allereerste hemelsleutel wokrecept met noodles, korte kooktijd dus CO2 vriendelijk:
woknoodles kort koken
bosuitje, knoflook en sambal fruiten
gedroogde kokos erbij (of andere vorm van kokos)
noodles erbij, even bakken
sojasaus erdoor
pp. 1 handje hemesleutelblaadjes, roerbakken ca 1 minuut
eventueel sesam erover
een beetje gember lijkt me achteraf ook lekker, maar dat is eigenlijk lekker over bijna elk aziatisch gerecht. Ik wilde de meest pure hemesleutelsmaak.
Klaar en hemels! Eindelijk begrijp ik waar die naam vandaan komt. Waar Petrus ooit per ongeluk zijn sleutels liet vallen groeide een geschenk voor de mensheid, die de sleutel is tot gezond, lekker en makkelijk eten uit eigen tuin, met als cadeautje de bloemen, die zonder blaadjes nog steeds heel leuk staan in een vaasje op tafel. Eet meer CO2 (tijdens de groei) dan dat het kost om ermee te koken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten