Na bijna een jaar opleiding tot boerin in de stadslandlandbouw lees ik alles wat gaat over circulaire landbouw gaat met nieuwe ogen en frisse blik. Van dit schema werd ik bijzonder blij. Simpel, gebaseerd op goede bronnen, mooi. Hier wil ik aan bijdragen: circulaire landbouw heeft de toekomst, denk ik. Na jaren pionierswerk door biologische en BD boeren, lijkt er nu ook in de mainstream Universtiteit van Wageningen het besef door te dringen dat het anders kan: alleen reststoffen gebruiken als veevoer, land dat niet geschikt is voor het verbouwen van graan en groente gebruiken om veevoer te verbouwen en mest niet zien als afval, maar als waardevolle voedingsstof voor de bodem en dus voor nieuwe oogst. Dan is veganisme niet eens per se nodig, matigen met vleesconsumptie gaat vanzelf als je vleesproductie afstemt op wat er in de landbouw nodig is en over is. Dat móet je zelfs opeten, of je moet de dieren begraven op het land zelf.
Alleen is het frappant in dit schema dat er één kwart van de cirkel nog wit is gelaten. Dat lijkt min of meer toeval, maar wij leren op onze opleiding waar die blinde vlek voor staat: de kringloop lijkt gesloten, maar dat is niet zo. Er verdwijnt namelijk ook in dit mooie model nogal wat uit de kringloop, wat eigenlijk aangevuld moet worden. Ga maar na: in een bos heb je de natuurlijke kringloop, waar dieren planten eten, mest achterlaten en uiteindelijk ook zelf afsterven en weer worden opgenomen in de natuur. Wat in het landbouwschema mist, is de mens. De mens eet 30% van de landbouwopbrengst, eet ook kaas en eieren en vlees. Dode dieren blijven dus niet in de cirkel, planten verdwijnen uit de cirkel en de mens poept en sterft niet op het land. Dat moet dus anders, maar hoe?
Juist de mens is de reden dat er landbouw bedreven wordt, dus de menselijke mest en resten zouden terug moeten naar het land. Mijn klimaatdaad van de dag is daarom heel banaal. Ik was in Frankrijk in het weiland aan het werk, te ver van de wc. Ik hurkte in het hoge gras, tussen boterbloemen en dovenetel, opende de sluitspier en sloot zo de kringloop. Graag reserveer ik nu alvast een grafheuvel op datzelfde weiland, en dan beloof ik geen giftige zware metalen te nuttigen, de rest van mijn leven.
Link naar het artikel/naar de pdf duurzaambedrijfsleven.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten