In één nieuwsbulletin van nu.nl werd vandaag gemeld dat de CO2 in de atmosfeer nooit zo snel omhoog is gegaan èn dat het klimaatbeleid uit het regeeraccoord niet verder komt dan de helft van beoogde doel halen om CO2 te verminderen. Een half klimaat is kennelijk ook genoeg voor Rutte en zijn ploeg: https://www.nu.nl/politiek/4985261/helft-van-nederlandse-klimaatdoelen-binnen-bereik-kabinetsbeleid.html
Stel dat ik dat eens zou doen: na een half jaar maar weer stoppen met mijn dagelijkse klimaatdaad. Dan ben ik nu bijna klaar. Niemand houdt me tegen. Sterker nog: er zijn best wat mensen die zeggen: "Waarom stop je er niet mee, je bent toch niet in je eentje in staat om het verschil te maken.'' Wacht even: als ik daarin ga geloven word ik heel depressief. Ik maak mijn klimaatfouten, ik rijd nog steeds graag auto (maar ga nu al drie dagen achter elkaar naar de meest afgelegen plekken met OV), eet af en toe een halve kippenbout, maar maak ik dan geen verschil? Natuurlijk wel.
Ik ben misschien niet degene die over het al dan niet sluiten van kolencentrales gaat. Ik kan misschien niet geheel alleen 40.000 zonnepanelen op mijn dak leggen of de gaskraan in Groningen dichtdraaien. Maar dat hoeft ook niet, als Rutte cs nou maar gewoon doen wat ze beloofd hebben in Parijs. Ik ga in elk geval niet bij de pakken neerzitten. De sering bloeit weliswaar in oktober en er staan ook nog rozen in de tuin, maar wat ik doe maakt wel degelijk verschil. Het grote zit hem in het kleine, elke dag. Die ene vriend die vraagt: "wat is dat adres van dat 3m isolatiefolie?" Of die gesprekken die ik voer en die mij ook weer aan het denken zetten, over de invloed van de olielobby. In de Fruittuin werken aan fruit van om de hoek en een halve appelboom redden van de kanker. Een jampot latte op het station en iemand die mijn Fairphone ziet en vraagt: "Wat is dát nou weer voor een telefoon?" Ik leg het graag uit. Ik geloof in die ene vlinder, die met zijn ene vleugelsag een storm kan veroorzaken, en dat ik die vlinder ben. Het is gewoon een kwestie van lekker doorfladderen en op een dag is die ene vleugelslag de goeie.
Ik zie het glas niet als half vol, ook niet als half leeg: de ene helft is water, de andere lucht. Met daarin teveel CO2. Dat maakt dat ik doorga, ook waar anderen zouden stoppen, zoals Rutte en zijn ploeg. Daarom vandaag een glas water bij de lunch, inplaats van melk. Toegegeven, de melk was ook op.