Wegwerpeten - schrik niet!

40 kg per persoon per jaar. Dat is ongeveer dit

Wij gooien zo'n 13 procent van ons eten weg. Dat is ruim 40 kilo voedsel per persoon per jaar. De foto hierboven laat zien hoeveel dat eigenlijk is. Veel! Alle huishoudens samen verspillen daarmee in Nederland 700 miljoen kilo goed voedsel. Dat zijn duizenden vuilniswagens vol. Dan hebben we het alleen nog maar over het eten dat we in de supermarkt kopen èn dat nog veilig/eetbaar is. In supermarkten, restaurants, boerenbedrijven en tussenhandel gaat ook nog eens van alles en nog wat aan goed eetbaar voedsel op de composthoop. In totaal wordt in Nederland voor 4 miljard euro goed/eetbaar voedsel per jaar weggegooid. Qua klimaat betekent het dat al die energie die nodig was om de sla te kweken, al dat veevoer, al dat transport en bewerking, al die energie die gebruikt is om brood te bakken, thee te zetten, kip te braden; al die CO2 die daarbij is uitgestoten, het is allemaal voor niets geweest.

Over het eten dat nog goed was toen je het kocht, maar dat je zelf hebt laten wegrotten heb ik het niet eens. Over 'ogen grote dan de maag pizzapunt in de prullenbak' ook niet. Mijn moeder was van het oude stempel, qua eten: 'Eet je bordje leeg', maar ook van 'Joh, dat kan nog wel een paar dagen.' Alleen met varkensvlees was ze extreem voorzichtig, ze was dan ook zelf opgevoed als vegetarier. Oude beschuit en knackerbrood in de broodrooster, wentelteefjes, rotte stukken van aardappels en uien snijden, ik ken het allemaal. Bang voor voedselvergiftiging ben ik niet snel.

De extra 50 + kilo's rond mijn middel heb ik mede aan haar te danken, want ik eet nog altijd de pannen leeg, en ook de restjes uit de ijskast. Houdbaarheidsdata, ik trek me er niets van aan. Ik gooi melk die 'om' is door het pannekoekenbeslag, Het gaat dus niet over mij, die 40 kilo. Dacht ik. Tot ik in de compostbak keek.

Ik was een week alleen thuis. Weggegooid: een half brood (beschimmeld, ander lekkerder brood gekocht), vier rotte peren (uit de tuin, maar voedsel = voedsel), restje couscous aan de kippen gevoerd (die had ik zelf kunnen opeten), een half bakje zure room met schimmel langs de randen (had ik eerder moeten zien), een veel te hard en niet meer lekker stukje kaas, een koekje dat buiten de trommel was blijven liggen, twee klokhuizern. Dat laatste is luxe, mijn oma at die vroeger wel op. En dan nog die halve liter zuur geworden rode wijn. Valt mee, denk ik dan. Maar als ik de ijskast eens ga uitmesten kom ik nog wat restjes in bakjes tegen. En ik realiseer me hoe vaak die compostbak eigenlijk geleegd wordt, natuurlijk, er zitten ook veel schillen in, maar echt ook wel eten, rot of goed.

Dus heb ik vandaag paddestoelen geplukt die anders weggemaaid zouden worden langs een sportveldje. Peterselie staat nog in een bak bij de acterdeur, die moet ook op voordat het gaat vriezen. Risotto rijst uit een zak die eeuwen goed blijft, uitje dat allang uit het netje is waar de datum op stond. Kan een scheutje van die zure wijn best lekker bij zijn. Vanillevla (open pak) met aarbeien (bakje zelf langs de weg gekocht tijdens werkbezoek) toe.

Want het gaat dus wel over mij.

Denk je ook: dit gaat niet over mij? Kijk dan eens naar deze  aflevering van Zembla