Alle voedseltips wijzen in één richting: wat je uit eigen tuin kunt eten is sowieso goed voor het klimaat. Wij boffen met onze vier stokoude perenbomen, die weliswaar lang niet altijd fruit geven, maar sommige jaren heel veel, zoals dit jaar.
Helaas - en dat vind ik echt zonde - elke keer àls de bomen peren geven, heb ik de volgende problemen, waardoor ik er toch niet veel mee doe.
- Ze hangen te hoog, dus de meeste vallen op het gras en die kan je dan sowieso niet gebruiken
- Ik pluk ze op het verkeerde moment, waardoor ze gaan rotten of melig worden
- Het zijn er teveel tegelijk
- De halsbandparkieten kennen onze tuin en eten halve peren op in de boom, of nemen alvast hapjes van de veel te jonge zure peren die er dan ook uit vallen.
Ik heb ook drie laagstam appelboompjes en twee laagstam kweeperen, wat is dat overzichtelijk. Plukken, opeten, klaar. Nou ja, kweeperen moet je wel gelei van maken, of taart, of een stofpot, maar dat is dan ook héél erg lekker, dus dat heb ik er wel voor over.
Appels eet ik zó, of ik maak er moes van. Drogen, sap maken, appeltaart, dat kan allemaal ook, maar dan heb ik weer meer tijd nodig.
De stoofperen gaan nog wel, ik maak er veel tegelijk en gooi wat zakjes in de freezer.
Het probleem met onze handperen is dat ze niet heel erg lekker zijn. Ze hebben een nogal sterke peersmaak, dus als het al gelukt is om ze op het juiste moment te plukken, van takken waar ik met een ladder bij kan, en ze zijn in een schaal op tafel rijp geworden en niet melig, dan zegt manlief toch 'Het is mijn smaak niet' en koopt hij watermeloen en nectarines bij de supermarkt.
Ik eet ze wel, en ik voer ze hem stiekem onder vanillevla en met hagelsag eroverheen, zodat je méér proeft dan alleen peer. Want mijn hart bloedt elke dag als we prima peren van het gras oprapen en op de composthoop gooien.
Afgelopen twee dagen hadden we de voormalige reisgids/hoteleigenaar/vriendin uit Ecuador te gast, Jean Brown. Eigenlijk is ze het hele jaar door bij ons, want als we koken en er blijft iets over zeggen we altijd 'wat zou Jean hiervan maken?' Zij gooide nooit iets weg, desnoods ging het naar de varkens, maar meestal verdween het in chutney, soep of taarten.
Dus Jean weet ook raad als het om een overdaad aan niet-zo-heel-erg-lekkere peren gaat, 'It's easy':
- Inkoken tot perenstroop: gewoon opzetten met schil en al, ook de klokhuizen en slechte stukken, rotte delen eruit snijden. Als alles zacht is door een pantykous, en dat weer inkoken tot stroop 'no sugar added', of drinken als sap. 'Great on cheese'
- Gelei maken, net als kweepeergelei, met een beetje verse munt 'add at the very end, when you pour it in the jars.'
- Vroege 'windfalls' (te klein en te zuur) raspen en gebruiken in chutney cake, 'I'll give you the recipe, very easy, no butter needed.'
- 'And I bet if you know how, you could make pear cider' Ja, dat zou heerlijk zijn.
Met Jean aan mijn zijde krijg ik er weer zin in, die peren.
Vandaag ga ik voor de makkelijkste: perenstroop.
Ik ben benieuwd hoeveel stroop je overhoudt na het inkoken van een pan vol peren
En hoeveel gas ik moet stoken, want rauw is natuurlijk eigenlijk het beste.
'No problem,' zegt Jean dan 'You can use a sun oven.'
Beste Jean, heb je al naar buiten gekeken?
Jean's leftover fruit & vegetable cake recept:
1 kop meel
1 kop suiker
1 ei (bij ons: uit de tuin)
3/4 kop olie (maisolie o.i.d.)
wat zout en bakpoeder (Jean weet hoeveel, ik denk een half theelepetje zout en een hele theelepel bakpoeder), kruiden naar smaak
1 kop 'whatever'
'Whatever' kan zijn: geraspte wortel, rozijnen en walnoten (worteltaart), geraspte courgette en chocolade, verse kokos en gember, maar dus ook: windfalls, te vroeg afgevallen appels en peren geraspt en dan kruiden met flink wat kaneel of speculaaskruiden.
Wie het ook wil proberen: kom gerust rapen of plukken, er liggen/hangen er nog genoeg
En wie niet zo van taart houdt, dit gelei recept vond ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten