Woa! Op één of andere manier komt het bij mij vaak allemaal samen en afgelopen weekend was zo'n weekend. Vrijdagavond drie voorstellingen 'Drijfijs' en om twee uur 's nachts terug uit Hoorn, zaterdag weer vroeg op, want hier in de tuin een hele dag 'Kunst van het stilstaan'. Oh ironie, want 'hier in de tuin' betekent ook de hele dag extra aandacht voor 'waar vind ik dit' en 'waar kan ik dit even zetten'. Hoezo stilstaan? Zondagochtend om zes uur weer op om de Verhalenmobiel op te halen voor een dag Noorderparkfestival, en 's avonds om twaalf uur terug, na een afsluiting van tien jaar maandagavondbijeenkomsten met 'Vertellers van Amsterdam' in Spaarndam. Ik had geluk dat mijn auto niet in een pompoen veranderde en dat ik vanochtend wakker werd.
Dan is het extra uitdagend om ook nog een klimaatdaad van de dag in het programma te proppen. Dat het lukte, heeft alles te maken met twee dingen waar ik steeds beter in word, gewoon door het te doen. Ik ben er zelf aangenaam door verrast.
1. Ik accepteer dat elke klimaatdaad er één is, ook al is het klein, en ookal doe ik dezelfde dag iets wat ik beter niet had kunnen doen, zoals via Spaarndam naar Zunderdorp rijden met een Verhalenmobiel achter de auto, ongeveer 70 km. om.
2. Ik grijp elke kans aan, ook als ik het toch al zou doen, sta ik er even bewust bij stil. Zo deed ik toch drie dingen die ik nooit eerder heb gedaan.
Op vrijdag ging ik naar Hoorn met de trein, overigens gedwongen door het feit dat we de auto hadden uitgeleend aan de buurman. Martijn had op donderdag de lampen voor de voorstelling al bij mij opgehaald toen hij toch in Amsterdam moest zijn. Ik had op 9292 gezien dat er tot heel laat mogelijkheden waren om weer op Amsterdam CS terug te komen en nam aan dat dat per trein was. Het bleek de nachtbus te zijn, de eerste van mijn leven. Wat een geweldige uitvinding. Moe, en met een paling en een biertje op, zat ik tussen de Volendammers en Edammers. Er heerste en hele gemoedelijke sfeer van nachtbusrijders onder elkaar. Of paling klimaatvriendelijk is betwijfel ik, maar het is ongelofelijk lekker.
Op zaterdag konden alle deelnemers per trein komen, inplaats van te moeten rijden naar de Veluwe, wat eerst het plan was. De lunch was ook nog eens vegetarisch èn super lekker. Wel kaas - onder andere truffelkaas en Nederlandse blauwschimmel. Verrukelijk, daarom ga ik graag mee in het verhaal van één van de deelnemers dat kaas en koeien geen enkel probleem zijn, als je koeien houdt in hun natuurlijke habitat, de bosrand. Nou weet ik bijna zeker dat dit geen kaas van boskoeien was, maar wel biologisch, dus daar doen we het dan maar even mee.
Op zondag (ik was inmiddels behoorlijk gaar) dronk ik vooral water, omdat ik geen puf had om steeds koffie te halen (top), at ik een heerlijk broodje van Eric Dolzon dat alleen achterbleef op de ontbijttafel van het Noorderparkontbijt (ook top) en had ik heel interessante en open gesprekken over klimaatdaden, plantaardige recepten en deze blog. Lijkt me ook een daad van jewelste. Het Noorderparkfestival deed echt zijn best om klimaatvriendelijk te zijn: vooraf hadden ze al afgesproken dat al het rest-eten dat nog niet aangebroken was naar de voedselbank zou gaan, overal stonden bakken voor gescheiden afval.
Sowieso is de Verhalenmobiel 'offgrid' en ik maakte in gedachten plannen om lampen op zonne-energie aan te schaffen, ter vervanging van de fietslampjes die ik nu gebruik om binnen in de Verhalenmobiel licht te maken en die toch wel erg veel batterijen vreten.
Terugkijkend kan ik beamen dat ik niet de hele wereld heb gered. Maar ik gooide wel steentjes in de vijver. Het lukte - ondanks de idiotie - bijna moeiteloos om af en toe de aandacht op het klimaat te richten, zonder star of verkrampt te raken. Ik kan er inmiddels tegen als mensen me wijzen op wat ik niet doe, op wat ik beter zou kunnen doen, of als mensen mij zien als expert en teleurgesteld zijn als ik het ook niet weet. Het is al enigszins vanzelfsprekend aan het worden, waardoor het steeds minder aanvoelt als een 'daad'. Het is een daad, maar ik doe vaak ook maar wat.
Nou nog fietsen naar Zunderdorp om mijn agenda op te halen die is blijven liggen in de Verhalenmobiel, een list verzinnen om mijn theaterlampen terug te krijgen in Amsterdam, zonder op en neer te rijden en daarna ook nog achter die zonnelampjes aan voor in de Verhalenmobiel.
Morgen, of overmorgen, of... nou ja, een keer.
Tips zijn welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten